Lato leśnych ludzi

Lato leśnych ludzi Marii Rodziewiczówny - kanon literatury dziecięcej i młodzieżowej

Lato leśnych ludzi, uważane za najwybitniejszą powieść Marii Rodziewiczówny, należy do kanonu polskiej literatury dziecięcej i młodzieżowej. Głównymi bohaterami jest czwórka przyjaciół, która spędza wakacje w lesie na życiu zgodnym z naturą. Razem wędrują po puszczy, prowadzą leśne gospodarstwo, pomagają zwierzętom. Początkowo domek nad jeziorem zamieszkuje trzech z nich: Rosomak, Pantera i Żuraw. Potem dołącza do nich niedoświadczony w leśnym życiu kilkunastoletni Coto, któremu wakacje w lesie mają pomóc zapomnieć o uczuciu do starszej kobiety. Koledzy wprowadzają go w inny świat daleki od cywilizacyjnego pospiechu i mieszczańskiej wygody. Z czasem Coto otrzymuje nowe zasłużone imię Orlik. Powieść, oparta na autentycznych przeżyciach autorki i dogłębnej znajomości lasu, zwierząt, tradycji puszczańskich, jest prawdziwym hymnem ku chwale życia zgodnego z rytmem natury i jej prawami. Przesłaniem książki jest idea, że przyroda wspólna praca doskonaloną człowieka duchowo, zwłaszcza młodych ludzi. Idea ta okazuje się niezwykle aktualna i przeświecona również dzisiejszemu harcerstwu.

Lektura dla klasy VI